ਸੁਪਨੇ ਹਜ਼ਾਰ ਦੇਖੇ ਮੇਰੀ ਬੇ-ਖ਼ੁਦੀ ਨੇ
ਪੂਰੇ ਨਾ ਹੋਣ ਦਿੱਤੇ ਮੇਰੀ ਬੇਵਸੀ ਨੇ....

ਗਵਾਚਿਆ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ਇਸ਼ਕੇ ਦੇ ਥਲਾਂ 'ਚੋਂ
ਤੂੰ ਐਵੇਂ ਨਾ ਕੱਟਿਆ ਕਰ ਮਨਾ, ਰਾਤਾਂ ਜਾਗ ਕੇ....

ਮੇਰੀ ਚਿੰਤਾ ਨਾ ਕਰੋ ਤੁਸੀ ਰੰਗੀਨੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬੇ ਰਹੋ
ਮੇਰੀ ਤਬੀਅਤ ਦਾ ਕੀ ਏ..? ਬੰਬਈ ਦੀ ਬਰਸਾਤ ਵਾਂਗੂੰ
ਪਲ 'ਚ ਚੰਗੀ ਹੋ ਗਈ ਪਲ 'ਚ ਮੰਦੀ ਪੈ ਗਈ.....

ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਤਪਿਆ ਮੈਂ ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਹਾਂ ਠਰਿਆ, 
ਕਿਸੇ ਨਾ ਜਾਣਿਆ ਤਿਰੇ ਤੁਰ ਜਾਣ ਮਗਰੋਂ..

ਯੇਹ ਤੇਰਾ ਜ਼ਿਕਰ ਹੈ ਯਾ ਇਤਰ ਹੈ
ਜਬ ਜਬ ਕਰਤਾਂ ਹੂੰ ਮਹਿਕਤਾ ਹੂੰਂ !

ਤੇਰੀਆਂ ਜ਼ੁਲਫ਼ਾਂ ਨੂੰ ਆਏ ਚੁੰਮ ਕੇ
ਪੌਣ ਦੇ ਬੁੱਲੇ ਮੈਂ ਸੀਨੇ ਲਾ ਲਏ..

ਕੱਸੀਆਂ,ਸੂਏ ਟੱਪਦੇ ਗਏ ਸਮੁੰਦਰ ਟੱਪ,
ਜਿੱਡੀ ਵੱਡੀ ਛਾਲ ਸੀ ਓਡੀ ਵੱਡੀ ਸੱਟ....

ਪਹੁੰਚਨਾ ਤਾਂ ਹੈ ਤੇਰੇ ਤੀਕਰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਾਲ ਵਿੱਚ !
ਫੈਲ ਨਾ ਸਕਿਆ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਤੱਕ ਵਿਖਰ ਜਾਵਾਂਗਾ ਮੈਂ..

ਸਦੀਆਂ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਵਿੱਥ, ਬੇਸ਼ੱਕ ਪਰਦੇ ਪਾਉਂਦੀ 
ਯਾਦ ਪਰ ਮਜਬੂਰ ਹੈ, ਟੁੰਬ ਟੁੰਬ ਕੇ ਚੇਤੇ ਆਉਂਦੀ..

ਅੰਨ੍ਹੇ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਸ਼ੀਸ਼ਾ, ਬੋਲੇ਼ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਸਾਜ਼,
ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦਿਆਂ ਵਸਨੀਕਾਂ ਦੇ ਵੀ ਸ਼ੌਕ ਨਿਰਾਲੇ ਸੀ....