ਇਸ਼ਕ ਸਮੰਦਰ ਮੇਂ ਕਦਮ ਸੋਚ ਕੇ ਰਖਨਾ
ਦਰਿਆ ਏ ਮੋਹਬ੍ਬਤ ਮੇਂ ਕਿਨਾਰੇ ਨਹੀ ਹੋਤੇ

ਰਾਹ ਏ ਮੋਹਬ੍ਬਤ ਮੇਂ ਅਜਬ ਸਾ ਹੁਆ ਹੈ ਹਾਲ
ਨਾ ਜ਼ਖਮ ਨਜ਼ਰ ਆਏ ਨਾ ਦਰਦ ਸਹਾ ਜਾਏ

ਹੌਸਲਾ ਤੁਝ ਮੇਂ ਨਹੀ ਮੁਝ ਸੇ ਜੁਦਾ ਹੋਨੇ ਕਾ
ਵਰਨਾ ਕਾਜਲ ਤੇਰੀ ਆਂਖੋਂ ਕਾ ਨਾ ਫੈਲਾ ਹੋਤਾ

ਸੋਚਤਾ ਰਹਤਾ ਹੂੰ ਤਨਹਾਈ ਮੇਂ ਅੰਜਾਮ-ਏ-ਖੁਲੂਸ
ਫਿਰ ਵਹੀ ਜੁਰਮ-ਏ-ਮੋਹਬ੍ਬਤ ਮੈਂ ਦੋਬਾਰਾ ਕਰਕੇ

just ultimate.............

ਜਗਮਗਾ ਦੀ ਹੈਂ ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਕੀ ਗਲੀਆਂ ਮੈਨੇ
ਅਪਨੇ ਅਸ਼ਕੋੰ ਕੋ ਪਲਕੋੰ ਪੇ ਸਿਤਾਰਾ ਕਰਕੇ

ਕਿਆ ਕਹੂੰ ਚਮਕਤੇ ਹੁਏ ਸਿਤਾਰੇ ਕੀ ਖੁਸ਼ਾਮਦ ਮੇਂ.... ਉਸਕੀ ਚਮਕ ਕਿਸੀ ਖੁਸ਼ਾਮਦ ਕੀ ਮੁਹਤਾਜ ਨਹੀ ਹੋਤੀ।

ਦੇਖ ਲੇਤੇ ਹੈਂ ਚਲੋ ਹੌਸਲਾ ਅਪਨੇ ਦਿਲ ਕਾ
ਔਰ ਕੁਛ ਰੋਜ਼ ਤੇਰੇ ਸਾਥ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਕਰਕੇ

ਏਕ ਹੀ ਸ਼ਹਿਰ ਮੇਂ ਰਹਨਾ ਹੈ ਮਗਰ ਮਿਲਣਾ ਨਹੀ
ਦੇਖਤੇ ਹੈਂ ਯੇ ਅਜੀਅਤ ਭੀ ਗਵਾਰਾ ਕਰਕੇ

ਬੜਾ ਨਾਜ਼ੁਕ ਹੈ ਯੇਹ ਵਕ਼ਤ ,, ਆੰਖੇੰ ਭਰੇ ਬੈਠੇ ਹੈਂ
ਮੁਦ੍ਦਤ ਏ ਜ਼ਬਤ ਯੇ ਦਰਿਯਾ ਨਿਕਲ ਨਾ ਜਾਏ ਸਾਹਿਲ ਸੇ