ਦਿਲ ਵਿਚ ਉੱਠਦਾ ਦਰਦ ਜਿਹਾ ਹੈ
ਮਹਿਰਮ ਦਾ ਰੁਖ ਸਰਦ ਜਿਹਾ ਹੈ

ਚੀਰ ਦਏ ਸੱਧਰਾਂ ਦਾ ਸੀਨਾ
ਬੋਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਰਦ ਜਿਹਾ ਹੈ
✍🏻ਨੂਰ ਮੁਹੰਮਦ ਨੂਰ

ਕੱਚੀ ਕੁੱਲੀ ਖਵਾਬਾਂ ਦੀ , ਮਿੰਨਤਾ ਕਰਦੀ ਰੱਬ ਨੂੰ,
ਗਰੀਬਾਂ ਪੱਲੇ ਦੁੱਖ ਕਿਉਂ , ਦਾਤਾਂ ਦੇਨਾ ਠੱਗ ਨੂੰ,

ਨਿਓਤਾ ਗਮਾ ਨੂੰ ਨਹੀਂ, ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਦੇਣਾ ਪੈਂਦਾ ਏ,
ਗਮ ਤਾਂ ਬਿਨ ਬੁਲਾਏ ਮਹਿਮਾਨਾ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੁੰਦੇ ਨੇ,
(ਪ੍ਰਭਦੀਪ ਸਿੰਘ)

ਦਿਲ ਏ ਰੋਗੀ

ਤੇ ਖਿਆਲ ਨੇ ਗੁਲਾਮ ਜੋ ਮੈਂ ਲਿਖਦਾ
ਓ  ਰੂਹ ਦੀ ਆਪਣੀ ਨਾ ਆਵਾਜ਼

ਵਾਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ,..............great

ਦਿਲ ਇਬਾਦਤ ਕਰਨੀ ਸਿੱਖ ਗਿਆ 

ਮੁਹੱਬਤ ਹਾਰ ਕੇ ,....................

ਸੁਖਪਾਲ** 

ਤੇਰੇ ਵਾਂਗੂ ਕੱਲਮ-ਕੱਲ੍ਹਾ ਥੋੜ੍ਹੀ ਬੈਠਾ ਸੀ
ਉਹ ਤਾਂ ਕੁਲ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਜੋੜੀ ਬੈਠਾ ਸੀ
ਹਾਲੇ ਉਹਨੇ ਕਰਨੇ ਬਥੇਰੇ ਕੰਮ ਹੋਣਗੇ
ਤੇਰੇ ਨਾਲੋਂ ਕਈਆਂ ਦੇ ਵਡੇਰੇ ਕੰਮ ਹੋਣਗੇ ~

ਹੋਇਆ ਕੀ ਜੇ ਅੱਜ ਵੀ ਨਾ ਰੱਬ ਤੇਰਾ ਮੰਨਿਆ
ਖੈਰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਪਾਈ ਉਹਨੇਂ ਕਾਸਾ ਥੋੜ੍ਹੀ ਭੰਨਿਆ ~

ਕਿੱਕਰਾਂ ਦੀ ਉੱਡੇ ਮਹਿਕ ਵੇ
ਹਵਾ ਠਹਿਰ-ਠਹਿਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਲੰਘਦੀ
ਵੇ ਰਾਤਾਂ ਜਿਹੇ ਕੇਸਾਂ ਵਾਲਿਆ
ਤੈਨੂੰ ਸੁਣੇ ਨਾ ਅਵਾਜ ਸਾਡੀ ਵੰਗ ਦੀ ~

ਇਸ਼ਕੇ ਦੇ ਨੂਰ ਦੇ ਸਰੂਰ ਕਿਵੇਂ ਚੜ੍ਹਦੇ ਨੇ
ਕਿਵੇਂ ਰੂਹਾਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ ਰੰਗੀਆਂ
ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਦਾਜ ਜੋੜ ਜਾਣਾ ਪੈਂਦਾ ਮਾਹੀ ਵੱਲ
ਜਿੱਥੇ ਜਿੰਦਾਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ ਮੰਗੀਆਂ ~