ਜਦੋਂ ਗਿੱਦੜ ਦੀ ਮੌਤ ਆਉਂਦੀ, ਉਹ ਜੱਟਾਂ ਦੀ ਮੁੰਨੀ ਨਾਲ ਆ ਕੇ ਖਹਿੰਦਾ ।

ਆਹ ਮੂੰਹ, ਤੇ ਮਸਰਾਂ ਦੀ ਦਾਲ।

ਜਿਹੜੇ ਲਾਹੌਰ ਬੁੱਧੂ, ਉਹ ਪਿਸੌਰ ਬੁੱਧੂ ।

ਲਾਹੌਰ ਦਾ ਗਰਦਾ ਤੇ ਪਿਸੌਰ ਦਾ ਸ਼ਰਦਾ ।

ਸਾਡਾ ਕੁੱਤਾ, ਕੁੱਤਾ ਤੇ ਥੋਡਾ ਕੁੱਤਾ ਟੌਮੀ ।

ਭਾਨੂੰਵਤੀ ਨੇ ਕੁਨਬਾ ਜੋੜਾ, ਕਹੀਂ ਕੀ ਈਟ ਕਹੀਂ ਕਾ ਰੋੜਾ ।

ਕੁੜ੍ਹ- ਕੁੜ੍ਹ ਕਿਤੇ, ਆਂਡੇ ਕਿਤੇ ।

ਅੱਗ ਲਾ ਕੇ ਡੱਬੂ ਕੰਧ ਉਤੇ । 

ਭਰਾ ਭਰਾਵਾਂ ਦੇ, ਚਿਚੜ੍ਹ ਕਾਵਾਂ ਦੇ।

ਸਰੀਕ ਮਰਿਆ, ਥਾਂ ਵਿਹਲਾ ਹੋਇਆ ।