ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਲਾਇਕ ਨਹੀਂ 

ਕੁਝ ਦੱਸੋ ਵੀ ਤਾਂ ਸਹੀ ਕਿਹੜੇ ਸੁਰਖਾਬ ਦੇ ਪਰ ਲੈ ਕੇ ਆਵਾਂ ਮੈ,.

ਮੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਹਸ਼ਰ ਚਾਹੇ ਜਿੰਨਾ ਵੀ ਦਰਦਨਾਕ ਹੋਇਆ,

ਪਰ ਉਸਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਨੇ ਪੇਨਕਿਲਰ ਦਾ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ ਸਦਾ ਮੇਰੇ ਲਈ,.

ਬੜਾ ਬਦਲਿਆ ਬੜਾ ਸੁਧਰਿਆ

ਪਰ ਫ਼ਿਰ ਵੀ ਮੈਂ ਕੋਇਲਾ ਤੇ ਓਹ ਹੀਰਾ ਹੀ ਰਹੇ,..

ਉਸਦੇ ਗਮ ਵੀ ਲਿਖਦੇ ਰੱਬਾ ਨਾਮ ਸਾਡੇ,

ਕਿ ਇਸ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਵਣਜ ਚੋਂ ਕਿਸੇ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਤਾਂ ਹਾਸੇ ਆਉਣ,..

ਹੋਈਆਂ ਦੋ ਤੇਰੀਆਂ ਵੀ ਦੋ ਮੇਰੀਆਂ ਵੀ

ਪਰ ਫ਼ਿਰ ਵੀ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ ਕਿਉਂ ਗੂੰਗਾ ਹੀ ਰਿਹਾ,. 

ਭੁੱਲ ਜਾਣ ਨੂੰ  ਕਹਿ ਗਏ,

ਪਰ ਜਾਂਦੇ ਹੋਏ ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਗਏ

ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਚਾਰ ਕੁ ਲਕੀਰਾਂ ਸਨ ਹੱਥ ਤੇ,

ਹੰਝੂਆਂ ਵਿੱਚ ਓਹ ਵੀ ਧੋ ਹੋ ਗਈਆਂ

ਜਦ ਵੀ ਦੇਖਦਾ ਹਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿੱਚ,

ਤੇਰਾ ਇਸ਼ਕ ਮੇਰੇ ਵਜੂਦ ਨੂੰ ਤਾਰ-੨ ਕਰ ਛੱਡਦਾ ਹੈ,..

ਮੇਰੀ ਮੌਤ ਦਾ ਤਮਾਸ਼ਾ ਓਹਨਾਂ ਦੇਖਿਆ,

ਫ਼ਿਰ ਵੀ ਪੁਛਦੇ ਨੇ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸੀ ਇਹਨੂੰ,.

ਲੋਕ ਕਹਿੰਦੇ ਰੋਣ ਨਾਲ ਗਮ ਹਲਕਾ ਹੋ ਜਾਂਦੈ,

ਪਰ ਡਰ ਲਗਦੈ ਤੇਰੀ ਤਸਵੀਰ ਨਾ ਵਹਿ ਜਾਵੇ ਅੱਖਾਂ ਚੋਂ,,