ਹੁਣ ਮੈਂ ਵੀ ਹੋਰਾਂ ਦਾ ਤੇ ਤੂੰ ਵੀ ਹੋਰਾਂ ਦੀ,

ਸਮਝੌਤੇ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਫਿੱਤਰਤ ਕਮਜੋਰਾਂ ਦੀ,

ਬੁੱਲ੍ਹੀਆਂ ਵਿੱਚ *** ਦੇਬੀ *** ਕਹਿ, 

ਹੌਕਾਂ ਜਿਹਾ ਭਰਦੀ ਸੈਂ,

ਮੈਂ ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਿਆ , ਕਦੇ ਪਿਆਰ ਤੂੰ ਕਰਦੀ ਸੈਂ

ਤੇਰੇ ਸੌਲੇ ਨਕਸ਼ ਕੁੜੇ ਦਿਲ ਦੀ ਇੱਕ ਨੁੱਕਰੇ ਨੇ,

ਨਹੀਂ ਵਕਤ ਮਿਟਾ ਸਕਿਆ ,ਬੜੇ ਡੂੰਘੇ ਉਕਰੇ ਨੇ,

ਬੜੇ ਮੋਹ ਨਾਲ ਤੱਕਦੀ ਤੂੰ,

ਕਦੇ ਅੱਖੀਆਂ ਭੱਰਦੀ ਸੈਂ,

ਮੈਂ ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਿਆ , ਕਦੇ ਪਿਆਰ ਤੂੰ ਕਰਦੀ ਸੈਂ

ਰਾਹ ਆਪਣਿਆਂ ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ , ਜਿਸ ਥਾਂ ਤੋ ਅੱਡ ਹੁੰਦੇ,

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਫ਼ਿਲਮ ਵਿੱਚੋਂ ਉਹ ਸੀਨ ਨਹੀਂ ਕੱਢ ਹੁੰਦੇ,

ਜਿੱਥੇ ਧੁੱਪ ਵਿੱਚ ਸੱੜਦੀ ਸੈਂ,ਕਦੇ ਪਾਲੇ ਠੱਰਦੀ ਸੈਂ,

ਮੈਂ ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਿਆ , ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਤੂੰ ਕਰਦੀ ਸੈਂ

ਮੈਂ ਪਹਿਲਾ ਪਿਆਰ ਤੇਰਾ ਕਿਆ ਕਿਸਮਤ ਮੇਰੀ ਏ,

ਇੱਕ ਪੱਲ ਦੀ ਮੁੱਹਬਤ ਹੀ ਇੱਕ ਜਨਮ ਬਥੇਰੀ ਏ,

ਆਖਿਰ ਨੂੰ ਵਿੱਛੜ ਗਈ, ਵਿਛੜਣ ਤੋਂ ਡੱਰਦੀ ਸੈਂ,

ਮੈਂ ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਿਆ , ਕਦੇ ਪਿਆਰ ਤੂੰ ਕਰਦੀ ਸੈਂ

 

 

 

ਰੋ ਕੇ, ਰੁਸ ਕੇ, ਲੱੜ ਕੇ ਵੀ ਦਿਆਲ ਰਹੀ,

ਯਾਦਾਂ ਖ਼ੁਵਾਬਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਰਹੀ,

ਸੁਣਿਆਂ ਹੁਣ ਵੀ ਵਰਤ ਮੇਰੇ ਲਈ ਰੱਖਦੀ ਏ,

ਅਜ਼ੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਨਾਂ ਦਾ ਦੀਵਾ ਬਾਲ ਰਹੀ,

ਰੋ ਕੇ, ਰੁਸ ਕੇ, ਲੱੜ ਕੇ ਵੀ ਦਿਆਲ ਰਹੀ,

ਯਾਦਾਂ ਖ਼ੁਵਾਬਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਰਹੀ,

ਰਕਮ ਵਿਆਜੋਂ ਵਰਗੀ ਸੀ ਤਕਲੀਫ ਮੇਰੀ,

ਵੱਧਦੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰਹੀ,

ਰੋ ਕੇ, ਰੁਸ ਕੇ, ਲੱੜ ਕੇ ਵੀ ਦਿਆਲ ਰਹੀ,

ਯਾਦਾਂ ਖ਼ੁਵਾਬਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਰਹੀ,

ਰੂਹ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਵੀ ਝੁੰਬਦਾ ਏ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ,

ਕੀ ਕੁੱਝ ਮੈਥੋਂ ਪੁੱਛਦੀ ਕਿਨੇਂ ਸਾਲ ਰਹੀ,

ਰੋ ਕੇ, ਰੁਸ ਕੇ, ਲੱੜ ਕੇ ਵੀ ਦਿਆਲ ਰਹੀ,

ਯਾਦਾਂ ਖ਼ੁਵਾਬਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਰਹੀ,

ਕੁੱਝ ਤਾਂ *** ਦੇਬੀ *** ਆਪ ਹੀ ਸਿੱਧਰਾਂ, ਭੋਲਾ ਸੀ,

ਕੁੱਝ ਉਸ ਨਾਲ ਕਿਸਮਤ ਵੀ ਚੱਲਦੀ ਚਾਲ ਰਹੀ,

ਰੋ ਕੇ, ਰੁਸ ਕੇ, ਲੱੜ ਕੇ ਵੀ ਦਿਆਲ ਰਹੀ,

ਯਾਦਾਂ ਖ਼ੁਵਾਬਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਰਹੀ,

 

 

ਵਿੱਛੜਿਆਂ ਮੁੱਦਤਾਂ ਹੋਗਈਆਂ ,

ਨਾ ਤੈ ਖ਼ਬਰਾਂ ਨਾ ਮੈਂ ਲਈਆਂ ,

ਬੁਝ ਗਈ ਧੂਣੀ ਆਸ ਦਾ ਕੋਇਲਾ ਮੱਘਦਾ ਰਹਿਦਾ,

ਸਾਡੇ ਦਿਲ ਦੇ ਬਨੇਰੇ ਤੇ, ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਦਾ ਦੀਵਾ,

ਸੋਹਣੀਏ ਜੱਗਦਾ ਰਹਿਦਾ,

ਇਸ ਅੱਨੇ ਦੀਵੇ ਨੂੰ ਜੱਕਦਮ ਲੋਂ ਮਿਲਦੀ ਏ,

ਜਦ ਯਾਰ ਪੁਰਾਣਿਆਂ ਤੋਂ ਤੇਰੀ ਸੋਹ ਮਿਲਦੀ ਏ,

ਤੂੰ ਜਿਊਂਦੇ ਜੀ ਕਦੇ ਟੱਕਰੇ ਗੀ ਇੰਝ ਲੱਗਦਾ ਰਹਿਦਾ,

ਸਾਡੇ ਦਿਲ ਦੇ ਬਨੇਰੇ ਤੇ, ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਦਾ ਦੀਵਾ,

ਸੋਹਣੀਏ ਜੱਗਦਾ ਰਹਿਦਾ,

ਜਿਥੇ ਪੈਰ ਨਹੀਂ ਧਰ ਸਕਦੇ, ਤੂੰ ਐਸੀਂ ਥਾਂ ਹੋ ਗਈ,

ਮੈਂ ਜਿੰਮੇਵਾਰ ਪਿਉ, ਤੂੰ ਵੀ ਇੱਕ ਮਾਂ ਹੋ ਗਈ,

ਕਿਉ ਬੰਦਾ ਉਮਰ ਕੁਵਾਰੀ ਦੇ ਦਿਨ ਲੱਭਦਾ ਰਹਿਦਾ,

ਸਾਡੇ ਦਿਲ ਦੇ ਬਨੇਰੇ ਤੇ, ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਦਾ ਦੀਵਾ,

ਸੋਹਣੀਏ ਜੱਗਦਾ ਰਹਿਦਾ,

ਜੋ ਗੀਤ ਤੇਨੂੰ ਟੁੰਬਦੇ , ਦਿਲ ਛੂਹ ਕੇ ਲੰਘਦੇ ਨੇ ,

*** ਦੇਬੀ *** ਦੇ ਖੂਨ ਵਿੱਚੋਂ ਉਹ ਹੋ ਕੇ ਲੰਘਦੇ ਨੇ,

ਵਕਤ ਗੁਜ਼ਰਿਆ ਹਝੂੰ ਬਣ ਕੇ ਵੱਗਦਾ ਰਹਿਦਾ,

ਸਾਡੇ ਦਿਲ ਦੇ ਬਨੇਰੇ ਤੇ, ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਦਾ ਦੀਵਾ,

ਸੋਹਣੀਏ ਜੱਗਦਾ ਰਹਿਦਾ,

 

 

ਜਿਹੜੇ ਰੋਗ ਦਿੰਦੇ ਨੇ, ਉਹ ਕਦੇ ਦਵਾ ਨਹੀਂ ਦੇਦੇ ,

ਜਿਹੜੇ ਨਜ਼ਰ ਲਾਉਂਦੇ ਨੇ , ਉਹ ਕਦੇ ਦੁਵਾ ਨਹੀਂ ਦੇਦੇ,

ਖਾਕੇ ਠੋਕਰਾਂ ਵੀ ਕਾਹਤੋਂ ਤੈਨੂੰ ਸਮਝ ਨਾ ਆਉਂਦੀ,

ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ ਜ਼ਖ਼ਮ ਲਾਉਂਦੀ ਏ, ਕਦੇ ਨਾ ਮੱਲ੍ਹਮਾਂ ਲਾਉਂਦੀ,

ਹੈ ਕਿਸ ਨੇ ਲੁਟਿਆ ਮੈਨੂੰ , ਕੀਨੇਂ ਗ਼ਲ ਘੁੱਟਿਆ ਮੇਰਾ,

ਕੀਨੇ ਦਿਲ ਤੋੜਿਆਂ ਮੇਰਾ, ਕਿਵੇਂ ਘਰ ਟੁੱਟਿਆਂ ਮੇਰਾ,

ਤਾਂਣੀ ਉੱਲਝ ਗਈ ਏ ਤਾਂ, ਕਿਤੋਂ ਤੰਦ ਹੱਥ ਨਾ ਆਉਂਦੀ,

ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ ਜ਼ਖ਼ਮ ਲਾਉਂਦੀ ਏ, ਕਦੇ ਨਾ ਮੱਲ੍ਹਮਾਂ ਲਾਉਂਦੀ 

ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਮੁਸਕੁਰਾ ਲਈਦਾ, ਸਮਾਂ ਹੱਸ ਕੇ ਟਪਾ ਲਈਦਾ,

ਹੈ ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਸਾਂਝੀਆਂ ਕਰ ਕੇ,ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਗ਼ਮ ਛੁਪਾ ਲਈਦਾ,

ਮੈਂ ਕੱਲੀ ਰੋ ਲਵਾਂ , ਮੈਂ ਹਝੂੰਆਂ ਦੀ ਨੁਮਾਇਸ਼ ਨਹੀਂ ਲਾਉਂਦੀ,

ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ ਜ਼ਖ਼ਮ ਲਾਉਂਦੀ ਏ, ਕਦੇ ਨਾ ਮੱਲ੍ਹਮਾਂ ਲਾਉਂਦੀ,

ਹਾਏ *** ਦੇਬੀ *** ਓਦੋਂ ਨਾ ਮਿਲਿਆ ਲਏ ਸੀ ਖੁਵਾਬ ਜਦ ਤੇਰੇ,

ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਤੂੰ, ਕੀ ਹੋਇਆ ਜੇ ਨਾ ਲੇਖ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ,

ਤੇਰੀ ਦੀਂਦ ਹੋ ਜਾਂਦੀ, ਮੈ ਤੇਰਾ ਗੀਤ ਜਦ ਗਾਉਂਦੀ,

ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ ਜ਼ਖ਼ਮ ਲਾਉਂਦੀ ਏ, ਕਦੇ ਨਾ ਮੱਲ੍ਹਮਾਂ ਲਾਉਂਦੀ,

 

 

ਮੇਰੇ ਵੀ ਕਲੇਜੇ ਉਦੋਂ ਹੌਲ ਪਈਦਾ ਵੇ,

ਘਰ ਬਾਹਰ ਤੇਰਾ ਜਦ ਨਿਲਾਂਮ ਹੁੰਦਾ ਏ,

ਨਾਂ ਵਿੱਚ ਮੇਰਾ ਬਦਨਾਮ ਹੁੰਦਾ ਏ,

ਮੇਰੀ ਵੀ ਤੂੰ ਇੱਜ਼ਤ ਗਵਾਈ ਪੀਣ ਵਾਲਿਆ,

ਪੀਣੀ ਨਾ ਸ਼ਰਾਬ ਤੈਂਨੂੰ ਆਈ ਪੀਣ ਵਾਲਿਆ,

ਦੋ ਪੈਗਾਂ ਤੱਕ ਸੁਰਗਾਂ ਦੀ ਲਹਿਰ ਹਾਂ,

ਓਹਦੇ ਪਿੱਛੋਂ ਕਹਿਰ ਹਾਂ ਮੈਂ ਨਿਰੀ ਜ਼ਹਿਰ ਹਾਂ,

ਮੈਂ ਉਹ ਨਦੀ ਜੋ ਕਦੇ ਨਾ ਸੁਕਦੀ,

ਮੁਕ ਜਾਂਦੇ ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਮੁੱਕਦੀ,

ਮੈਂ ਨਾ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਹਰਾਈ ਪੀਣ ਵਾਲਿਆ,

ਪੀਣੀ ਨਾ ਸ਼ਰਾਬ ਤੈਂਨੂੰ ਆਈ ਪੀਣ ਵਾਲਿਆ,

ਤੇਰੇ ਲਈ ਬਣੀ ਮੈਂ ***ਦੇਬੀ*** ਤੇਰੀ ਰਹਿਣਾਂ ਵੇ,

ਤੈਂਨੂੰ ਵੀ ਤਰੀਕਾ ਸਿਖਣਾਂ ਕੋਈ ਪੈਣਾਂ ਵੇ ,

ਮੈਂਨੂੰ ਪੀ ਕੇ ਗ਼ਲੀਆਂ 'ਚ ਤੂੰ ਬੁਕਦਾ ,

ਉਂਗਲ੍ਹਾਂ ਜਹਾਨ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਚੁੱਕਦਾ,

ਲਾਜ਼ ਮੇਰੀ ਯਾਰੀ ਨੂੰ ਵੀ ਲਾਈਂ ਪੀਣ ਵਾਲਿਆ,

ਪੀਣੀ ਨਾ ਸ਼ਰਾਬ ਤੈਂਨੂੰ ਆਈ ਪੀਣ ਵਾਲਿਆ,

   

 

 

ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਬਹਿਣ ਵਾਲੇ ਹੋਰ ਬੜੇ ਹੋ ਗਏ,

ਅਸੀਂ ਚੰਗੇ ਵੇਲੇ ਯਾਰਾ ਤੈਥੋਂ ਪਰੇ ਹੋ ਗਏ,

 

ਅੱਖਾਂ ਮੀਚ ਕੇ ਹੀ ਤੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ,

ਤੂੰ ਦਿਨ ਤਾਂਹੀ ਰਾਤ ਕਹੇਂ ਰਾਤ ਕਹਿਣ ਵਾਲੇ,

ਜੀ - ਜੀ ਕਹਿਣ ਵਾਲੇ ਸਾਡੇ ਨਾਲੋਂ ਖ਼ਰੇ ਹੋ ਗਏ,

ਅਸੀਂ ਚੰਗੇ ਵੇਲੇ ਯਾਰਾ ਤੈਥੋਂ ਪਰੇ ਹੋ ਗਏ,

 

ਪਰੇ ਹੋਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਛੱਜ਼ੀ ਪਾ ਕੇ ਸ਼ੱਟ ਦਿਨੈਂ,

ਹੱਥੀਂ ਪਾਲ ਕੇ ਪਰਿੰਦੇ ਤੂੰ ਤਾਂ ਪੱਰ ਕੱਟ ਦਿਨੈਂ,

ਸਾਨੂੰ ਭੋਰਾ ਵੀ ਨੀ ਦੁੱਖ ਬੇ - ਪੱਰੇ ਹੋ ਗਏ,

ਅਸੀਂ ਚੰਗੇ ਵੇਲੇ ਯਾਰਾ ਤੈਥੋਂ ਪਰੇ ਹੋ ਗਏ,

 

ਜੁੱਤੀ ਸੋਨੇ ਦੀ ਵੀ ਵੱਢੇ ਲਾਹ ਕੇ ਸੁੱਟੀ ਹੋਈ ਚੰਗੀ,

ਬੇ-ਕਦਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲੋਂ ***ਦੇਬੀ*** ਟੁੱਟੀ ਹੋਈ ਚੰਗੀ,

ਤੂੰ ਸੋਚਦਾਂ ਕੇ ਆਪਾਂ ਵੀ ਦਰੇ ਹੋ ਗਏ,

ਅਸੀਂ ਚੰਗੇ ਵੇਲੇ ਯਾਰਾ ਤੈਥੋਂ ਪਰੇ ਹੋ ਗਏ,

 

 

 

ਅਸੀਂ ਉੱਥੇ ਹੀ ਰਹਿਦੇਂ ਹਾਂ ਤੂੰ ਸ਼ਹਿਰ ਸ਼ੱਡ ਗਿਆਂ ਏ,

ਅਸੀਂ ਨਾ ਸ਼ੱਡੇ ਨਾ ਸ਼ੱਡਣੇ ਤੂੰ ਪੈਰ ਸ਼ੱਡ ਗਿਆਂ ਏ,

ਅਜ਼ੀਬ ਫੁੱਲ ਹੈਂ ਤੂੰ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਖ਼ਸ਼ਬੋਂ ਆਪਣੀ,

ਕੈਸਾ ਨਿਰਮੋਹਾ ਸਾਗਰ ਤੂੰ ਵੇ ਲਹਿਰ ਸ਼ੱਡ ਗਿਆ ਏ,

ਬਹਿ ਕੇ ਬੁੱਕਲ ਵਿੱਚ ਦੁੱਧ, ਬੁੱਕਾਂ ਨਾਲ ਪੀਤਾ ਤੂੰ,

ਡੰਗ ਕੇ ਕੱਢ ਲਿਆ ਤੂੰ ਡੰਗ ਵੇ ਜ਼ਹਿਰ ਸ਼ੱਡ ਗਿਆ ਏ,

***ਦੇਬੀ*** ਦੇ ਲਹੂ ਤੇ ਹੱਡਾਂ ਵਿੱਚ ਰੱੜਕਦਾ ਰਹਿਣਾਂ,

ਵੈਰੀਆ ਖ਼ੁਦ ਚੱਲਾ ਗਿਆ ਵੇ ਵੈਰ ਸ਼ੱਡ ਗਿਆ ਏ,

ਅਸੀਂ ਨਾ ਸ਼ੱਡੇ ਨਾ ਸ਼ੱਡਣੇ ਤੂੰ ਪੈਰ ਸ਼ੱਡ ਗਿਆਂ ਏ,

ਅਸੀਂ ਉੱਥੇ ਹੀ ਰਹਿਦੇਂ ਹਾਂ ਤੂੰ ਸ਼ਹਿਰ ਸ਼ੱਡ ਗਿਆਂ ਏ,

 

 

ਅੜੀਓ ਨੀ ਮਾਹੀ ਮੇਰਾ ਸੋਹਣਾ ਰੱਜ ਕੇ,

ਰੱਜ ਕੇ ਪਿਆਰ ਮੈਨੂੰ ਕਰਦਾ ਨੀ,

ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਬੈਠਾ ਰਹਿਦਾ ਉਠਦਾ ਨਹੀਂ,

ਓਹਦੇ ਬਾਝੋਂ ਮੇਰਾ ਵੀ ਤਾਂ ਸੱਰਦਾ ਨਹੀਂ,

ਅੜੀਓ ਨੀ ਮਾਹੀ ,ਅੜੀਓ ਨੀ ਮਾਹੀ ਮੇਰਾ ,

 

ਰਹਿਣ ਨੂੰ ਹੈ ਵੱਡੀ ਕੋਠੀ ਬੱੜੀ ਮਹਿਗੀ ਕਾਰ ਨੀ,

ਫੁੱਲਾਂ ਵਾਂਗੂੰ ਰੱਖੇ ਮੈਨੂੰ ਮੇਰਾ ਸਰਦਾਰ ਨੀ,

ਜਦੋਂ ਦਾ ਵਿਆਹ ਹੋਇਆ ਦਾਰੂ ਸ਼ੱਡ ਤੀ,

ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ 'ਚੋਂ ਘੁੱਟ ਭਰਦਾ ਨੀ,

ਅੜੀਓ ਨੀ ਮਾਹੀ ਮੇਰਾ ਸੋਹਣਾ ਰੱਜ ਕੇ,

ਰੱਜ ਕੇ ਪਿਆਰ ਮੈਨੂੰ ਕਰਦਾ ਨੀ,

ਅੜੀਓ ਨੀ ਮਾਹੀ ,ਅੜੀਓ ਨੀ ਮਾਹੀ ਮੇਰਾ ,

 

ਦਿਉਰ ਨਾ ਕੋਈ ਜੇਠ ਨਾ ਨਣਾਨ ਕਾਦੀ ਤੱਗੀ ਆ,

ਮਾਹੀ ਮੇਰਾ ਭੋਲਾ ਭਾਲਾ ਸੱਸ ਮੇਰੀ ਚੰਗੀ ਆ,

ਹਾਏ ਰੱਬਾ ਸੱਸ ਨਾ ਕਪੱਤੀ ਟੱਕਰੇ,

ਦਿਲ ਮੇਰਾ ਰਹਿਦਾ ਸੀ ਗਾ ਡਰਦਾ ਨੀ,

ਅੜੀਓ ਨੀ ਮਾਹੀ ਮੇਰਾ ਸੋਹਣਾ ਰੱਜ ਕੇ,

ਰੱਜ ਕੇ ਪਿਆਰ ਮੈਨੂੰ ਕਰਦਾ ਨੀ,

ਅੜੀਓ ਨੀ ਮਾਹੀ ,ਅੜੀਓ ਨੀ ਮਾਹੀ ਮੇਰਾ ,

 

ਜਾਨ ਕੱਢ ਲੈਦਾ ਜਦੋਂ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਝਾਕਦਾ ,

ਰਾਣੀ ਤੂੰ ਵਲੈਤ ਦੀ ਏਂ ** ਦੇਬੀ ** ਮੈਨੂੰ ਆਖਦਾ ,

ਮੇਰੇ ਸਾਰੇ ਨੱਖ਼ਰੇ ਉਠਾਓਦਾਂ ਹੱਸ ਕੇ,

ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਘੂਰ ਜਰਦਾ ਨੀ,

ਅੜੀਓ ਨੀ ਮਾਹੀ ਮੇਰਾ ਸੋਹਣਾ ਰੱਜ ਕੇ,

ਰੱਜ ਕੇ ਪਿਆਰ ਮੈਨੂੰ ਕਰਦਾ ਨੀ,

ਅੜੀਓ ਨੀ ਮਾਹੀ ,ਅੜੀਓ ਨੀ ਮਾਹੀ ਮੇਰਾ ,

 

 

ਲੂਣਾ ਮਹਿਲੀ ਪਈ ਕੁਰਲਾਵੇ, ਉਹਦੀ ਪੇਸ਼ ਕੋਈ ਨਾ ਜਾਵੇ,

ਕਿਹੜਾ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਸਮਝਾਂਵੇ, ਹੀਰੇ ਚੱਟੇ ਜਾਂਦੇ ਨਹੀਂ,

ਸੋਨੇ ਚਾਂਦੀ ਨਾਲ ਇਹ ਜੀਵਨ, ਕੱਟੇ ਜਾਂਦੇ ਨਹੀਂ,

 

 

ਲੂਣਾ ਆਖੇ ਦਰਦ ਕਹਾਣੀ ਮੇਰੀ ਕੰਜ਼ਕ ਉਮਰ ਨਿਆਣੀ,

ਮੇਰਾ ਕੰਤ ਪਿਉ ਦਾ ਹਾਣੀ ਕੀਨੂੰ ਦਰਵ ਸੁਣਾਵਾਂ ਨੀ,

ਜੜ੍ਹ ਤੋਂ ਸੁੱਕਾ ਰੁੱਖ ਕਰੁ ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਛਾਵਾਂ ਨੀ,

 

 

ਮੇਰਾ ਹੋ ਗਿਆ ਬਾਪ ਅਧਰਮੀ, ਜਿਹਦੇ ਘਰ ਮੈਂ ਲੋਕੋ ਜਨਮੀ,

ਡਾਢੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਵਾਲੀ ਕਰਨੀ, ਕਰ ਉਹ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗਿਆ,

ਆਟੇ ਦਾਣੇ ਖਾਤਿਰ ਪਿਉ ਤੋਂ ਬਣ ਦਲਾਲ ਗਿਆ,

 

 

 

 

ਇਹ ਜੋ ਬਣਦੇ ਮਰਦ ਸਿਆਣੇ, ਸਾਰੇ ਔਰਤ ਮੂਹਰੇ ਕਾਣੇਂ,

ਹਰ ਕੋਈ ਨਾਰ ਮੁਲਖ ਦੀ ਜਾਣੇ ਕਿਹੜੇ ਚੰਦ ਚੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਨੇ,

ਔਰਤ ਕੁੱਖੋਂ ਜੰਮੇ ਔਰਤ ਦਾ ਮੁੱਲ ਪਾਉਂਦੇ ਨੇ,

 

 

 

ਜਿਹੜਾ ਪੂਰਨ ਭੌਰੇ ਪਾਇਆ ਦੇਬੀ ਦਿੱਤੇ ਰੂਪ ਸਵਾਇਆ,

ਉਹ ਮਖ਼ਸੂਸਪੁਰੀ ਜਦ ਆਈਆ ਉਹਨੂੰ ਕੀਲ ਬਠਾ ਲਉਂਗੀ,

ਜੋੜ ਨਾ ਬਣਿਆ ਮਾਪਿਆਂ ਤੋਂ ਮੈਂ ਆਪ ਬਣਾ ਲਉਂਗੀ,

 

 

ਇੱਕ ਸੁਭਾਂ ਨੂੰ ਫੇਰਾ ਪਾਇਆ ਕਰ, ਸ਼ਾਮੀ ਨਾ ਸ਼ੱਤ ਤੇ ਆਇਆ ਕਰ,

ਹਨੇਰੇ ਸਭ ਸਾਡੇ ਨਾਮ ਹੋਏ ਤੂੰ ਚੰਨ ਦੀਆਂ ਬਾਤ੍ਹਾਂ ਪਾਇਆ ਕਰ,

ਹਰ ਸੋਹਣੀ ਛੈ ਦੀ ਮਾਲਕ ਤੂੰ ਨੀ ਕੁੱਝ ਰੋਬ੍ਹ ਜਿਹਾ ਵੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰ,

ਰੋਣੇ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਬਥੇਰੇ ਆ ਤੂੰ ਜਿਉਂਣ ਜੋਗੀਏ ਹੱਸਿਆ ਕਰ,

ਦਿਨ ਢੱਲਦਾ ਸਾਨੂੰ ਵੇਖਣ ਦੇ ਤੂੰ ਚੱੜ੍ਹਦਾ ਸੂਰਜ ਤੱਕਿਆ ਕਰ,

ਰੋਣੇ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਬਥੇਰੇ ਆ ਤੂੰ ਜਿਉਂਣ ਜੋਗੀਏ ਹੱਸਿਆ ਕਰ,