ਉਹਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦੀ ਤਾਂਘ ਹੀ ਸੀ ,
ਜੋ ਉਹਦੀ ਫੋਟੋ ਨੂੰ ਵੇਖ ,
ਮੇਰੀ ਟੁੱਟ ਚੁੱਕੀ ਸਾਹਾਂ ਦੀ ਕਲਮ ਤੇ
ਮੇਰੇ ਜ਼ਿਹਨ ਵਿਚ ਆਉਂਦੇ ਹਰਫ਼ ਵੀ
ਅੱਜ ਅਚਾਨਕ ਰੋਣ ਲੱਗ ਪਏ
ਜਿਹਨੂੰ ਵੇਖ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਨੇ
ਇਕ ਵਾਰ ਫੇਰ ਉਹਨਾਂ ਹੰਝੂਆਂ ਦੀ
ਸਿਆਹੀ ਭਰ ਮੈਨੂੰ ਉਮੀਦ ਦੇਣੀ ਚਾਹੀ ,
ਤਾਂ ਜੋ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੀ ਉਦਾਸੀ
ਕੁਝ ਦੂਰ ਹੋ ਸਕੇ
ਹਾਂ ਉਹ ਅੱਜ ਵੀ ਖੁਸ਼ ਹੋਵੇਗੀ
ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਦੀ ਜੁਦਾਈ ਨੂੰ ਉਹ
ਭੁੱਲ ਚੁੱਕੀ ਹੋਵੇਗੀ ,
ਇਕ ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਨਵੇਂ
ਰੰਗਾਂ ਵਿਚ ਉਹ ਮੇਰੇ
ਰੰਗ ਬਾਰੇ ਵੀ ਸੋਚਦੀ ਹੋਵੇਗੀ
ਮੈਂ ਕਿਸ ਹਾਲ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ
ਇਹ ਗੱਲ ਉਹ ਸੁਪਣਿਆਂ ਵਿਚ
ਹਕ਼ੀਕ਼ਤ ਵਾਂਗ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲ ਕੇ ਪੁੱਛਦੀ ਹੋਵੇਗੀ
ਸ਼ਾਇਦ ਤਾਂਹੀ ਉਹਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦੀ ਤਾਂਘ ਹੀ
ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਧਰਤੀ ਤੇ ਜਿਓੰਦੇ ਹੋਣ ਦਾ
ਇਹਸਾਸ ਦਵਾਉਂਦੀ ਏ,
ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਮਰ ਚੁੱਕੇ ਇਨਸਾਨ
ਕਦੇ ਹੰਝੂਆਂ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਲਿਖਿਆ ਕਰਦੇ............
ਸੁੱਖਪਾਲ