लोग हर मोड़ पे रुक रुक के संभलते क्यूँ हैं इतना डरते हैं तो फिर घर से निकलते क्यूँ हैं........

ਵੋ ਮੁਝੇ ਭੂਲ ਹੀ ਗਿਆ ਹੋਗਾ

ਵਰਨਾ ਇਤਨੀ ਮੁਦਤ ਕੋਈ ਖਫ਼ਾ ਨਹੀ ਰਹਤਾ 

ਬਿਛੜ ਕੇ ਭੀ ਵੋ ਰੋਜ਼ ਮਿਲਤਾ ਹੈ ਮੁਝੇ ਖਾਬ ਨਗਰ ਮੇ

 ਅਗਰ ਯੇ ਨੀਂਦ ਨਾ ਹੋਤੀ ਤੋ ਕਬ ਕੇ ਮਰ ਗਏ ਹੋਤੇ... 

ਪੱਬ ਬੋਚ ਕੇ ਟਿਕਾਵੀ ਮਨਾ ਮੇਰਿਆ ..... ਅੱਗੇ ਪਿਆ ਕਚ ਲਗਦਾ, ਕੰਡੇ ਆਪਣੇ ਹੀ ਵਿਛਾਉਂਦੇ ਰਾਹਾਂ ਵਿਚ... ਕਿਸੇ ਦਾ ਕਿਹਾ ਸਚ ਲਗਦਾ ..

ਆਪਣੇ ਜਿਸਮ ਨੁੰ ਨਾ ਸ਼ਿਗਾਰ ਤੂੰ ਇਵੇ ਇਹਨੇ ਤਾ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਮਿਲ ਜਾਣਾ ਹੈ , ਸ਼ਿੰਗਾਰਨਾ ਹੀ ਹੈ ਤਾ ਆਪਣੀ ਰੂਹ ਨੂੰ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਜਿੰਨੇ ਰੱਬ ਕੋਲ ਜਾਣਾ ਹੈ !..............

ਅਖਾਂ ਭਰੀਆਂ ਤਾ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਸਭ ਹੰਝੂ , ਦਿਲ ਭਰੇ ਦਾ ਨਾ ਬੁਝਿਆ ਸਵਾਲ ਕਿਸੇ ਨੇ . ਕੋਈ ਆਪਣਾ ਤਾ ਦੁਖ - ਸੁਖ ਫੋਲ ਲੈਂਦਾ, ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ ਨਾ ਪੁਛਿਆ ਹਾਲ ਕਿਸੇ ਨੇ........

ਸਿਖਰ ਦੁਪਹੇਰ ਸਿਰ ਤੇ, ਮੇਰਾ ਢਲ ਚਲਇਆ ਪਰ੍ਸ਼ਾਵਾ

ਕਬਰਾ ਉਡੀਕ ਦੀਆ ਮੈਨੂੰ, ਜੇਓ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਮਾਵਾ..

        - ਸ਼ਿਵ ਕੁਮਾਰ ਬਟਾਲਵੀ 

ਜੋਬਨ ਰੁੱਤੇ ਜੋ ਵੀ ਮਰਦਾ , ਫੁੱਲ ਬਣਦੇ ਜਾਂ ਤਾਰਾ

ਜੋਬਨ ਰੁੱਤੇ ਆਸਿਕ਼ ਮਰਦੇ, ਜਾਂ ਕੋਈ ਕਰਮਾ ਵਾਲਾ...!!

ਤਬਦੀਲੀ ਜਬ ਭੀ ਆਤੀ ਹੈ ਮੌਸਮ ਕੀ ਇਨਾਯਤ ਮੇ

ਕਿਸੀ ਕਾ ਯੂੰ ਬਦਲ ਜਾਨਾ ਬਹੁਤ ਹੀ ਯਾਦ ਆਤਾ ਹੈ..

ਉਲਝਤਾ ਛੋੜ ਗਿਆ ਸਵਾਲੋਂ ਮੇ,

ਵੋ ਏਕ ਸ਼ਖਸ਼ ਜੋ ਅਪਨਾ ਥਾ ਸ਼ਹਿਰ ਵਾਲੋਂ ਮੇ...