ਤੂੰ ਦੁੱਖ ਦੇਣਾ ਮੈਂ ਦੁੱਖ ਸਹਿਣਾ ਸਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਏ
ਹੁਣ ਤੂੰ ਭਾਵੇਂ ਨਾ ਆਵੀਂ ਦਿਲ ਟਿਕਿਆ ਹੋਇਆ ਏ
ਆਪਾਂ ਦੋਵੇਂ ਬਦਲ ਜਾਈਏ ਪਰ ਉਹਨੇ ਬਦਲਣਾ ਨਹੀਂ
ਭਲੇ ਸਮੇਂ ਜੋ ਕਲਮ ਮੇਰੀ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਏ
ਧੁੱਪ ਹਾਲਾਤਾਂ ਦੀ ਤੋਂ ਤੈਨੂੰ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਡਰਨੇ ਦੀ
ਛਾਂ ਬਣਕੇ ਕੋਈ ਕਦਮਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵਿਛਿਆ ਹੋਇਆ ਏ
ਉਹਦੇ ਤੇ ਉਹਦੇ ਗੀਤਾਂ ਉੱਤੇ ਹੁਣ ਹੱਕ ਤੇਰਾ ਨਹੀਂ
ਦੇਬੀ ਕਦੋਂ ਦਾ ਮੰਡੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵਿਕਿਆ ਹੋਇਆ ਏ

ਤੇਰੀ ਜਣੇ ਖਣੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰੀਏ
ਤੇਰੀ ਨਖਰੇ ਵਾਲੀ ਅੱਲ ਧਰੀਏ
ਕੱਲੀ ਦੇ ਨਖਰੇ ਵੇਖ ਲਏ
ਕੋਈ ਮਿਲ ਕੇ ਨਖਰਾ ਚੱਲ ਕਰੀਏ
ਨਖਰੇ ਪੱਟੀਏ ਨਖਰੇ ਸੜੀਏ
ਨਖਰੇ ਡੁੱਬੀਏ ਨਖਰੇ ਹੜੀਏ
ਨਖਰੇ ਦੀ ਚੋਟੀ ਤੇ ਚੜੀਏ
ਏ ਟੂ ਜੈਡ ਤੱਕ ਨਖਰਾ ਕਰੀਏ
ਬਾਂਹ ਨਾ ਜਣੇ ਖਣੇ ਦੀ ਫੜੀਏ
ਮਿੱਤਰਾਂ ਸੰਗ ਕਦੇ ਨਾ ਲੜੀਏ
ਤੇਰੇ ਜਿਹੀਆਂ ਨਖਰੇ ਵਾਲੀਆਂ ਕਿੰਨੀਆਂ ਜੱਗ ਤੇ ਆਈਆਂ
ਹੋਵੇ ਨਾ ਪਰਵਾਨ ਚੜ੍ਹਦਿਆਂ ਜੋ ਰੁੱਖਾਂ ਨਾਲ ਲਾਈਆਂ
ਸਿੱਖ ਲੈ ਨੀ ਮਖਸੂਸਪੁਰੀ ਤੋ ਤੂੰ ਦਿਲ ਦੇਣਾ ਲੈਣਾ
ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਫ਼ਿਰ ਤੂੰ ਨਖਰੇ ਵਾਲੀਏ ਨਖਰੇ ਜੋਗੀ ਰਹਿਣਾ
ਜਦ ਜੋਬਨ ਟਾਟਾ ਕਹਿ ਜਾਉਗਾ
ਦੇਬੀ ਦੇ ਮਨ ਤੋਂ ਲਹਿ ਜਾਉਗਾ
ਮਗਰੂਰ ਮਗਰੂਰ ਕੁੜੇ ਨੀ ਤੇਰਾ ਨਖਰਾ
ਫ਼ਿਰ ਤੇਰੇ ਜੋਗਾ ਰਹਿ ਜਾਉਗਾ ਨੀ ਤੇਰਾ ਨਖਰਾ

ਮੈਂ ਕਈ ਵਧੀਕੀਆਂ ਜਰੀਆਂ ਨੇ ਤੇ ਕਿੰਨੇ ਅੱਥਰੂ ਸਾਂਭੇ ਨੇ
ਮੈਨੂੰ ਕਈਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸ਼ਿਕਵਾ ਏ ਤੇ ਕਈਆਂ ਸਿਰੀਂ ਉਲਾਂਭੇ ਨੇ
ਮੇਰਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸਿਰ ਵੀ ਕਰਜਾ ਏ ਕੁੱਝ ਤੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਵੀ ਲੈਣਾ
ਤੂੰ ਦੇ ਗਈ ਜ਼ਹਿਰ ਜੁਦਾਈਆਂ ਦਾ ਅਸੀਂ ਔਖੇ ਸੌਖੇ ਪੀ ਲੈਣਾ

ਅਸਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਬਣ ਗਈ ਜਿਹਦੀ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਨਿਭਾ ਦੇਵੀਂ
ਮਖਸੂਸਪੁਰੀ ਨੂੰ ਭਾਵੇਂ ਮਾੜੇ ਸੁਪਨੇ ਵਾਂਗ ਭੁੱਲਾ ਦੇਵੀਂ
ਭਾਵੇਂ ਹਾਂ ਅੱਜ ਤੋਂ ਗੈਰ ਕੁੜੇ
ਪਰ ਚਿੱਤ ਨਹੀਂ ਸ਼ਿਕਵਾ ਵੈਰ ਕੁੜੇ
ਤੇਰੀ ਰੱਬ ਤੋਂ ਮੰਗਣ ਖੈਰ ਕੁੜੇ ਦੇਬੀ ਦੀਆਂ ਉੱਠੀਆਂ ਬਾਹਵਾਂ
ਸੱਜਣਾਂ ਤੋਂ ਲੈ ਜਾ ਹਾਣ ਦੀਏ ਤੂੰ ਜਾਂਦੀ ਵਾਰ ਦੁਆਵਾਂ

ਹੁਸਨਾਂ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਤੇ ਭਾਵੇਂ ਸੈਂਟਰ ਦੀ ਸਰਕਾਰ
ਦੋਵਾਂ ਤੋਂ ਰੱਬ ਬਚਾਵੇ ਯਾਰੋ ਬੁਰੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਾਰ
ਦੋਵੇਂ ਜਣੀਆਂ ਬਿਨਾਂ ਕਸੂਰੋ ਮਾਰਾ ਮਾਰਦੀਆ
ਦਿਲਾਂ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦੋਵੇਂ ਸਰਕਾਰਾ ਮਾਰਦੀਆ

ਹੁਸਨਾਂ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਸਾਨੂੰ ਡੇਲ੍ਹੀ ਸ਼ੌਪਿੰਗ ਮਾਰੇ
ਸੈਂਟਰ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਮਾਰਦੀ ਟੈਕਸ ਲਗਾ ਕੇ ਭਾਰੇ
ਬਿਨ ਤਨਖਾਹੋ ਨੌਕਰੀ ਅਸੀਂ ਬਗਾਰਾ ਮਾਰਦੀਆ
ਦਿਲਾਂ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦੋਵੇਂ ਸਰਕਾਰਾ ਮਾਰਦੀਆ

ਇੱਕ ਘੂਰ ਨਾਲ ਮਾਰੇ ਦੂਜੀ ਡੰਡੇ ਨਾਲ ਡਰਾਉਂਦੀ
ਇੱਕ ਨੈਣੀਂ ਕੈਦ ਕਰੇ ਤੇ ਦੂਜੀ ਹਵਾਲਾਤ ਵਿੱਚ ਪਾਉਂਦੀ
ਆਫਰੀਆਂ ਨੇ ਜਿਦ੍ਹਾ ਜੀ ਸਾਨੂੰ ਹਾਰਾ ਮਾਰਦੀਆ
ਦਿਲਾਂ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦੋਵੇਂ ਸਰਕਾਰਾ ਮਾਰਦੀਆ

ਇੱਕ ਸਾਡੇ ਤੇ ਦਿਲ ਦੀ ਚੋਰੀ ਦਾ ਇਲਜਾਮ ਲਗਾਵੇ
ਦੂਜੀ ਸਾਨੂੰ ਘੜੀ ਘੜੀ ਕਾਨੂੰਨੀ ਸਬਕ ਸਿਖਾਵੇ
ਆਸ਼ਕ ਧੁਰ ਤੋਂ ਫੱਟੜ ਉੱਪਰੋਂ ਆਹਾ ਮਾਰਦੀਆ
ਦਿਲਾਂ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦੋਵੇਂ ਸਰਕਾਰਾ ਮਾਰਦੀਆ

ਦੇਬੀ ਵਰਗੇ ਕਈ ਇਹਨਾਂ ਸਰਕਾਰਾ ਦੇ ਹੀ ਪੱਟੇ
ਫੋਕੀ ਵਾਹ ਵਾਹ ਨੂੰ ਭਲਾ ਮਖਸੂਸਪੁਰੀ ਕੀ ਚੱਟੇ
ਕੰਮ ਕਦੇ ਨਾ ਆਈਆਂ ਖਾਲੀ ਟਾਰਾ ਮਾਰਦੀਆ
ਦਿਲਾਂ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦੋਵੇਂ ਸਰਕਾਰਾ ਮਾਰਦੀਆ

ਕਦੇ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਏ ਸਾਡੀ ਆਈ ਨਿਤ ਯਾਦ ਆਉਣ ਵਾਲੀਏ
ਜਾਂਦੀ ਅੱਖ ਨਾ ਵੈਰਨੇ ਲਾਈ ਨੀ ਹਾਸੇ ਭਾਣੇ ਲਾਉਣ ਵਾਲੀਏ

ਮੈਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ ਨਾ ਕੌਲ ਤੈਥੋਂ ਪਾਲੇ ਜਾਣਗੇ
ਮੇਰੇ ਖਤ ਤੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਨਾ ਸੰਭਾਲੇ ਜਾਣਗੇ
ਟੁੱਟੀ ਕਲਮ ਜਾਂ ਮੁੱਕ ਗਈ ਸ਼ਿਆਹੀ ਨੀ ਨਿਤ ਚਿੱਠੀ ਪਾਉਣ ਵਾਲੀਏ
ਕਦੇ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਏ ਸਾਡੀ ਆਈ ਨਿਤ ਯਾਦ ਆਉਣ ਵਾਲੀਏ

ਕਿਸੇ ਆਉੰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹੱਥ ਨਾ ਸੁਨੇਹਾ ਘੱਲਿਆ
ਹੋ ਕੇ ਕੱਲਾ ਕੱਲਾ ਦਿਨ ਬੜਾ ਮਾੜਾ ਲੰਘਿਆ
ਤੂੰ ਕਦੇ ਸੁਪਨੇ ਦੇ ਚ ਵੀ ਨਾ ਮੁਸਕਾਈ ਨੀ ਯਾਰਾਂ ਨੂੰ ਰਵਾਉਣ ਵਾਲੀਏ
ਕਦੇ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਏ ਸਾਡੀ ਆਈ ਨਿਤ ਯਾਦ ਆਉਣ ਵਾਲੀਏ

ਚਿਤ ਕਰੇ ਤੇਰੇ ਤੇ ਮੁਕੱਦਮਾ ਚੱਲਾ ਦਿਆਂ
ਦਫਾ ਤੇਰੇ ਜਿਹੀ ਡਾਢੀ ਤੇਰੇ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿਆਂ
ਉੱਤੋਂ ਦੇਵਾਂ ਫੇਰ ਆਪ ਮੈਂ ਗਵਾਹੀ ਨੀ ਕਤਲ ਕਰਾਉਣ ਵਾਲੀਏ
ਕਦੇ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਏ ਸਾਡੀ ਆਈ ਨਿਤ ਯਾਦ ਆਉਣ ਵਾਲੀਏ

ਰਾਹਾਂ ਤੇਰਿਆਂ ਚ ਖੜ੍ਹਾ ਖੜ੍ਹਾ ਰੁੱਖ ਹੋ ਗਿਆ
ਤੇਰੀ ਫੋਟੋ ਵਾਂਗੂ ਦੇਬੀ ਹੁਣ ਚੁੱਪ ਹੋ ਗਿਆ
ਕਿਤੋਂ ਮਿਲਦੀ ਨਾ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਦਵਾਈ ਤਿੱਖੇ ਕੱਚ ਲਾਉਣ ਵਾਲੀਏ
ਕਦੇ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਏ ਸਾਡੀ ਆਈ ਨਿਤ ਯਾਦ ਆਉਣ ਵਾਲੀਏ

ਉਹਦੇ ਹੁਸਨ ਦਾ ਪਾਣੀ ਇਹ ਜਹਾਨ ਭਰਦਾ
ਕੋਈ ਹੋਣਾ ਨਹੀਂਉ ਮੇਰੇ ਮਹਿਬੂਬ ਵਰਗਾ

ਇੰਝ ਰੌਣਕ ਹੈ ਰਹਿੰਦੀ ਸੱਜਣਾਂ ਦੇ ਮੁੱਖ ਤੇ
ਪੂਰੇ ਬਾਗ ਦੀ ਬਹਾਰ ਜਿਵੇਂ ਇੱਕੋ ਰੁੱਖ ਤੇ
ਜਿਵੇਂ ਮੱਸਿਆ ਜਾਂ ਪੁੰਨਿਆ ਦਾ ਮੇਲਾ ਭਰਦਾ
ਕੋਈ ਹੋਣਾ ਨਹੀਂਉ ਮੇਰੇ ਮਹਿਬੂਬ ਵਰਗਾ

ਜੇ ਉਹ ਨਾਲ ਹੋਵੇ ਆਪਣਾ ਮੈਂ ਹਾਲ ਭੁੱਲ ਜਾਂ
ਸਾਰੇ ਸ਼ਿਕਵੇ ਸ਼ਿਕਾਇਤਾਂ ਤੇ ਸਵਾਲ ਭੁੱਲ ਜਾਂ
ਸਾਰਾ ਰੋਸਾ ਉਹਦੇ ਸਾਹਵੇਂ ਜਾਕੇ ਡੁੱਬ ਮਰਦਾ
ਕੋਈ ਹੋਣਾ ਨਹੀਂਉ ਮੇਰੇ ਮਹਿਬੂਬ ਵਰਗਾ

ਹੈ ਰਿਵਾਜ਼ ਲੋਕੀ ਸੋਹਣਿਆਂ ਤੇ ਅੱਖ ਰੱਖਦੇ
ਦੇਬੀ ਜਿਹੇ ਉਹਨੂੰ ਘੂਰ ਘੂਰ ਰਹਿਣ ਤੱਕਦੇ
ਉਦੋਂ ਸੌਂਕਣਾਂ ਦੇ ਵਾਂਗੂ ਮੇਰਾ ਸੀਨਾ ਸੜਦਾ
ਕੋਈ ਹੋਣਾ ਨਹੀਂਉ ਮੇਰੇ ਮਹਿਬੂਬ ਵਰਗਾ

ਮੈਂ ਮੇਰੀ ਦੇ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪੁਆੜੇ ਨੇ
ਉੱਪਰ ਉੱਪਰ ਹਾਸੇ ਅੰਦਰ ਸਾੜੇ ਨੇ
ਵੱਡੇ ਬਣਕੇ ਕਿਸੇ ਦਾ ਕੀਤਾ ਭੁੱਲ ਜਾਣਾ
ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਇਹ ਬੜੀ ਪੁਰਾਣੀ ਆਦਤ ਹੈ
ਲੋਕੀ ਅਕਸਰ ਸ਼ੁਕਰਗੁਜਾਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ
ਉਸ ਪੋੜੀ ਦੇ ਜਿਸ ਨੇ ਉੱਪਰ ਚਾੜੇ ਨੇ

ਮੈਂ ਕਮਲਾ ਜਿਹਨਾਂ ਦੀ ਮਰਨੀ ਮਰਦਾ ਰਿਹਾ
ਉਹ ਤਗਮੇ ਲਟਕਾਉਂਦੇ ਗਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਹੋਰਾਂ ਦੇ
ਪੈਰ ਪੈਰ ਤੇ ਕਰਨ ਸ਼ਰੀਕਾ ਮੇਰੇ ਨਾਲ
ਫਿਰ ਵੀ ਚੰਦਰੇ ਮੈਨੂੰ ਬੜੇ ਪਿਆਰੇ ਨੇ

ਯੁੱਧ ਹਾਦਸੇ ਸੋਕੇ ਹੜ੍ਹਾਂ ਭੁਚਾਲਾਂ ਨੇ
ਸਮੇਂ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਕੀਤੀਆਂ ਬਹੁਤ ਤਬਾਹੀਆਂ ਨੇ
ਹੁਣ ਤੱਕ ਜਿੰਨੇ ਮਰੇ ਉੱਜੜੇ ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚ
ੳਦੂੰ ਵੱਧ ਨਸ਼ਿਆਂ ਨੇ ਲੋਕ ਉਜਾੜੇ ਨੇ

ਲਿਖਦਾ ਜਿਹੜੇ ਗੀਤ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਸਿਫਤਾਂ ਤੂੰ
ਆਪਣੇ ਮੂੰਹੋਂ ਆਪ ਨਾ ਦੇਬੀ ਕਰਿਆ ਕਰ
ਜੇ ਲੋਕੀਂ ਆਖਣ ਚੰਗੇ ਨੇ ਤਾਂ ਚੰਗੇ ਨੇ
ਜੇ ਲੋਕੀਂ ਆਖਣ ਮਾੜੇ ਨੇ ਤਾਂ ਮਾੜੇ ਨੇ

ਗੱਲੀ ਬਾਤੀ ਜਾਨ ਜੋ ਵਾਰੇ ਉਹਦੇ ਕੋਲੋਂ ਬਚ ਕੇ ਰਹਿਣਾ
ਲੋੜ ਪੈਣ ਤੇ ਖੜ੍ਹਦਾ ਨਹੀਂਉ ਵਕਤ ਪਵੇ ਤਾਂ ਪਾਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਪੈਰਾਂ ਦੀ ਜੋ ਧੂੜ ਕਹਾਵੇ ਅਸਲ ਚ ਸਿਰ ਤੇ ਬਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ
ਹਰ ਇੱਕ ਦਾ ਜੋ ਦਾਸ ਕਹਾਵੇ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਦਾ ਦਾਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਕੁਰਸੀ ਉਹੀਉ ਨਾਮ ਬਦਲਦੇ ਜਾਂ ਪੱਗਾਂ ਦੇ ਰੰਗ ਬਦਲਦੇ
ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਵੋਟਾਂ ਮਗਰੋਂ ਹੋਰ ਫ਼ਰਕ ਕੋਈ ਖਾਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਤਵਾਰੀਖ਼ ਵੀ ਜ਼ਿਕਰ ਹੈ ਕਰਦੀ ਬਸ ਰਾਜੇ ਮਹਾਰਾਜਿਆਂ ਦਾ ਹੀ
ਦੇਬੀ ਸਾਡੇ ਜਿਹੇ ਗਰੀਬਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਇਤਿਹਾਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ

ਅੱਜ ਕੱਲ ਬਾ ਵਫ਼ਾ ਘੱਟ ਬੇਵਫ਼ਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਿਲਦੇ ਨੇ
ਖੁਸ਼ ਤਾਂ ਟਾਵੇਂ ਟਾਵੇਂ ਹੀ ਖਫ਼ਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਿਲਦੇ ਨੇ
ਮੱਲੋ ਮੱਲੀ ਦੇ ਕਈ ਖ਼ੈਰ ਖੁਆਹ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਿਲਦੇ ਨੇ
ਰਾਹ ਤੋਂ ਭਟਕੇ ਹੋਏ ਰਹਿਨੁਮਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਿਲਦੇ ਨੇ
ਅਸਲੀ ਚਿਹਰਾ ਲੈਕੇ ਕੋਈ ਕੋਈ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਂਦਾ
ਨਕਾਬ ਦੋਸਤੀ ਵਾਲੇ ਚੜ੍ਹਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਿਲਦੇ ਨੇ
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਥੋੜ ਵੀ ਹੈ ਲੋੜ ਵੀ ਹੈ ਅਜਲ ਤੋਂ ਦਿਲ ਨੂੰ
ਉਹ ਮਿਲਦੇ ਨਹੀਂ ਪਰ ਖਾਹ ਮਖਾਹ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਿਲਦੇ ਨੇ
ਦਿਲ ਦਿੰਦੇ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦੇ ਨਹੀਂ ਸੱਜਦੇ ਕਰਾਉਂਦੇ ਨੇ
ਸਨਮ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦੇਬੀ ਖ਼ੁਦਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਿਲਦੇ ਨੇ