ਹਨੇਰੇ ਨੂੰ ਸਮਝਾ ਦੇਓ ਕੇ ,ਚਾਨਣ ਕਦੇ ਕਤਲ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ,

ਨਾ ਹੀ ਜਿੰਦਰੇ ਲੱਗ ਸਕਦੇ ਨੇ, ਸੋਚਾਂ ਅਤੇ ਹਵਾਵਾਂ ਨੂੰ

 

 

ਕਿਸਮਤਾਂ ਤੇ ਕਦ ਤੱਕ ਅਸੀਂ, ਇਤਬਾਰ ਕਰਾਂਗੇ,

ਸਮੁੰਦਰਾਂ ਵਾਂਗ ਅਸੀਂ,ਆਪਣਾ ਵਿਸਥਾਰ ਕਰਾਂਗੇ,

 

ਸੂਰਜ ਕੋ ਕੈਦ ਕਰਨੇ ਕਾ ਅੰਜਾਮ ਜੇ ਹੁਆ,

ਕੇ ਆਬਾਦਿਓ ਕੋ ਗਮ ਕੇ ਅੰਧੇਰੇ ਨਿਗਲ ਗਏ

ਬਾਰੀ ਬਰਸੀ ਖਟਣ ਗਿਆ ਸੀ___ਖਟ ਖਟ ਕੇ ਲਿਆਦੀ ਪਰਾਂਦੀ___ਹਾ ਕਰਦੇ ਮਿੱਤਰਾ ਨੂੰ ਨੀ ਤੂ ਬੁੱਢੀ ਹੁੰਦੀ ਜਾਦੀ.................

ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਅਗਰ ਮਿਲ ਜਾਤੀ ਕੁਛ ਦਿਨੋ ਕੀ ਹਮੇੰ ..
ਤੋ ਇਸ ਸ਼ੇਹਰ ਮੇਂ ਉਨ੍ਕੀ ਤਸਵੀਰ ਕੇ ਸਿੱਕੇ ਚਲਾ ਕਰਤੇ ...

 

 

ਇਹ ਪੰਧ ਮੈਂ ਮੁਕਾ ਲੇੰਦਾ ਚਿਰੋਕਾ ਹੀ ,

ਹਰ ਪੈਰ ਤੇ ਫ਼ਰਜ਼ਾਂ ਦੀ ਦੀਵਾਰ ਖੜੀ ਹੈ, 

 

 

 

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਕਿਹੜੇ-ਕਿਹੜੇ ਵਰਕੇ ਪੜੇਂਗੀ ,

ਹਰ ਕਿਸੇ ਪੁਸਤਕ 'ਚ ਮੇਰੇ ਨਾਂ ਦਾ ਅਖਰ ਆਵੇਗਾ, 

ਜਗਤਾਰ              

 

 

ਗਮ ਨਾ ਕਰ ਵੇਲਾ ਲੰਘਣ ਤੇ ਲੋਕੀ ਸਬ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੇ ਨੇ 

ਏਸ ਨਗਰ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਵੀ ਇਕ ਦਿਨ ਘਰ-ਘਰ ਕਿਸਾ ਬਣਿਆ ਸੀ 

ਜਗਤਾਰ        

 

 

ਨੈਣਾਂ 'ਚ ਜੰਮੀ ਦਿਸ ਰਹੀ ਹੈ ਤਾਰਿਆਂ ਦੀ ਲੋਅ,

ਆਏ ਹੋ ਕਿਸ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਰਾਤਾਂ ਗੁਜਾਰ ਕੇ , 

 

 

ਲੋਕੀ ਉਸਨੂੰ ਰਸਤਾ ਦਸਣ ਕਿਸ ਘਰ ਦਾ ,

ਅਜਨਬੀਆਂ ਵਾਂਗੂੰ ਜੋ ਆਪਣਾ ਦਰ ਖੜਕਾਏ,