ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਨਾਲ ਜਿੰਦਗੀ ਅਸਾਨ ਹੋ ਜਾਦੀ ਹੈ, ਗਮ ਨਾਲ ਜਿੰਦਗੀ ਵੀਰਾਨ ਹੋ ਜਾਦੀ ਹੈ,
ਗਮ ਤੇ ਇਕ ਇਮਤਿਹਾਨ ਹੈ, ਜਿਸਦੇ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਤੇ ਬੇਗਾਨੇ ਦੀ ਪਹਚਾਣ ਹੋ ਜਾਦੀ  ਹੈ.........

ਨਾ ਮਿਤਰਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਗਰਲਫ੍ਰੇਂਡ,ਨਾ ਕਰਦੀ ਕੋਈ ਯਾਦ,
ਨਾ ਸਾਨੂੰ ਕੋਈ ਫੋਨ ਆਓਂਦਾ,ਨਾ ਕੋਈ ਪੁੱਛੇ ਸੁੱਖ ਸਾਂਦ.........

ਲਿਖਇਆ ਮੁਕੱਦਰਾ ਦਾ ਕੋਈ ਖੋ ਨਹੀ ਸਕਦਾ,ਟਾਇਮ ਤੋ ਪਹਿਲਾ ਕੁਝ ਹੋ ਨਹੀ ਸਕਦਾ,
ਜੇ ਗਮ ਮਿਲ ਗਏ ਨੇ ਆਉਣ ਗਈਆ ਖੁਸ਼ੀਆ ਵੀ,ਰੱਬ ਬਦਲੇ ਨਾ ਦਿਨ ਇਹ ਹੋ ਨਹੀ ਸਕਦਾ........

ਅਸੀ ਮੌਤ ਰੋਕ ਰਖੀ ਤੇ ਤੇਰਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕੀਤਾ ,
ਸੱਜਨਾ ਤੇਰੇ ਝੂਠੇ ਲਾਰਿਆਂ ਦਾ ਐਤਬਾਰ ਕੀਤਾ ,
ਅਸੀ ਜਾਨ ਦੇਣ ਲੱਗਿਆਂ ਇੱਕ ਪਲ ਵੀ ਨਾ ਲਇਆ ,
ਤੇ ਤੁਸੀ ਜਾਨ ਲੈਣ ਲੱਗਿਆਂ ਵੀ ਨਖਰਾ ਹਜਾਰ ਕੀਤਾ............

ਦੁੱਖ ਡਾਢੇ ਹੁਦੇ ਆ,ਲੱਗੀਆ ਇਸਕ ਬੀਮਾਰੀਆ ਦੇ,

ਪਲ-ਪਲ ਮਰਨਾ ਪੈਦਾ ਏ, ਟੁੱਟ ਜਾਣ ਯਾਰੀਆ ਜੇ.........

ਆ ਕਾਗਜ ਦੇ ਫੁੱਲ ਸਜਾਵਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ਜੁਲਫਾ ਉੱਤੇ
ਨਾ ਇਨ੍ਹਾ ਦਾ ਰੰਗ ਬਦਲਣਾ ਨਾ ਇਨ੍ਹਾ ਕੁਮਲਾਉਣਾ ||

ਹੁਣ ਪਿਆਰ ਵਫਾ ਦੀ ਗੱਲ ਨਾ ਕਰ ਅੜੀਏ ਅਸੀ ਬੇਵਫਾਈ ਕਮਾਈ ਹੋਈ ਏ,

ਜਿਸ ਜਾਨ ਦੀਆ ਤੂੰ ਕਰੇ ਗੱਲਾ ਅਸੀ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਤੇਰੇ ਨਾਂਵੇ ਲਾਈ ਹੋਈ ਏ।

(ਪਰਮਿੰਦਰ ਸਿੰਘ)

ਹਰ ਚੇਹਰੇ ਤੇ ਇਕ ਨਕ਼ਾਬ c 

ਜਿਸ ਨੂ ਲੋੰਦੇਯਾ ਲੋੰਦੇਯਾ 

ਮੇਰੇ ਹਥਾ ਤੇ ਸ਼ੈਲੇ ਪੈ ਗਏ 

बच्चों के छोटे हाथों को चाँद सितारे छूने दो

चार किताबें पड़ कर ये भी हम जैसे हो जाएंगें ||

ਇਹ ਸਰ ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਡੂੰਘੇ ਨੇ ਕਿਸੇ ਨੇਂ ਹਾਥ ਨਾ ਪਾਈ
ਨਾਂ ਬਰਸਾਤਾਂ 'ਚ ਚੜਦੇ ਨੇਂ ਨਾਂ ਔੜਾ 'ਚ ਸੁਕਦੇ ਨੇਂ |(ਸ਼ਿਵ ਬਟਾਲਵੀ)